Vertaling Memoires

Laten we deze Memoires vanaf het begin rechtzetten.

Ik ben geen verdomde held.

Ik was ook geen lafaard.

Ik was bang dat het jongetje van mevrouw Ryan niet in zijn kont zou worden geschoten.

Dit betekende dat ik heel voorzichtig zou zijn om mezelf bloot te stellen aan vijandelijk vuur terwijl ik nog steeds mijn werk deed en mijn maten ondersteunde.

Ik was niet zo gedreven als sommige van de oudere en brutalere jongens die er al maanden waren in plaats van dagen en weken zoals ik.

Meestal leken ze naar de volgende voorraad drank te worden gereden die ze konden vinden.

Ik was altijd verbaasd over hoeveel drank deze jongens in zeer korte tijd konden bedenken. Ze deelden er ook niets van.

Er werden verhalen verteld over de koks die dronken werden en persoonlijke nachtpatrouilles uitvoerden om Duitse gevangenen terug te brengen.