De Canadese Divisie landde in Saint-Aubin. De Canadezen moesten de kustverdediging veroveren in de sector Courseulles-Bernières en daarna oprukken naar het achterland om aan te sluiten bij de Britse troepen van Gold en Sword.

Na zware verliezen op het strand (50% van de slachtoffers viel in het eerste uur van de aanval), had de Divisie zijn sector aan de kust bevrijd en werd het radarstation van Douvres-la-Délivrande omsingeld. De dorpen in het achterland werden meteen veroverd: Reviers, Saint-Croix, Bény. Van de vijf landingszones is dit de sector waar de geallieerden op D-Day bij het vallen van de avond het verst opgerukt waren. De Canadezen moesten echter nog een hele maand vechten om de RN13, Carpiquet en Caen in te nemen.

De Slag bij Verrières Ridge

Hieronder een foto van de Black Watch twee maanden voor de Slag bij Verrières Ridge. Slechts 8 van deze mannen overleefden de slag....

De Slag bij Verrières Ridge vond plaats van 19 tot 25 juli 1944 op de weg richting Falaise. 

Het hoofddoel van de geallieerden was de Verrières Ridge, in de buurt van Falaise.

Het was een verhoogde positie die uitkeek op de weg van Caen naar Falaise, acht kilometer ten zuiden van Caen.

Twee Canadese infanteriedivisies die werden ondersteund door de 2e Canadese Pantserbrigade waren betrokken bij een strijd tegen eenheden van drie Duitse Panzer-divisies. De heuvelrug werd verdedigd door Duitse veteranen die waren teruggedrongen uit Caen (bevrijd in twee fasen op 9 juli en 19 juli) en daar een sterke verdedigende positie hadden gecreëerd.

Als onderdeel van Operatie Atlantic, de Canadese component van Operatie Goodwood, stak de 2e Canadese Infanteriedivisie de rivieren de Orne en de Odon over, en vestigde twee bruggenhoofden bij Vaucelles en Louvigny. Op 19 juli, na de bevrijding van Cormelles-le-Royal, Fleury en Louvigny, bleef de divisie echter steken bij de heuvelrug van Verrières, die werd verdedigd door de 9e SS-divisie en de 272e Infanteriedivisie.

Vier dagen van strijd waren niet genoeg om de Duitse grenadiers te verslaan. Door de uitbraak van een nieuw offensief op 25 juli, Operatie Spring, kon de infanterie van de 2e Canadese divisie 's ochtends Verrières binnenvallen. Nadat er in de loop van de dag drie tegenaanvallen afgeslagen werden, kon het dorp definitief bevrijd worden.

De Canadezen waren echter niet in staat om de heuvelrug uit Duitse handen te bevrijden. In de strijd verloor het Canadese bataljon de Black Watch 315 van de 325 strijders waarmee ze begonnen waren. 25 juli was hierdoor de dag met de meeste dodelijke slachtoffers voor de Canadezen sinds de Slag om Dieppe in 1942.

De heuvelrug van Verrières werd uiteindelijk ingenomen tijdens Operatie Totalise op 7 augustus 1944.

Tijdens dit gevecht werd Gérard Doré gedood. Op zestienjarige leeftijd was hij de jongste geallieerde strijder die in Normandië overleed. Doré, lid van het Canadese infanterieregiment van Les Fusiliers Mont-Royal, had zijn identiteitskaart vervalst ten tijde van zijn vrijwillige deelname. Doré werd op 23 juli 1944 dodelijk getroffen door een machinegeweerschot aan de voorzijde van Verrières Ridge.

Canadese Sluipschutters bij station in Falaise, Augustus, 1944.