Hier is een opsomming van gesneuvelde soldaten van de Black Watch.

Het aantal voor de andere rangen is 424 doden of 24.48%.

Het aantal gesneuvelde officieren is eigenlijk 29, opnieuw 25%.

Het hoge percentage is het gevolg van het feit dat het bataljon in wezen twee keer is weggevaagd; de aanval op Verrières Ridge op 25 juli 1944 (305, waaronder 111 doden); en 13 oktober 1944, de beruchte Black Friday, (145, waaronder 56 doden).

In dit eerste deel wordt gekeken naar de eerste en de laatste regimentsslachtoffers overzee, dus zowel Engeland als continentaal Europa. Hierbij wordt er eigenlijk gekeken naar drie mensen; Sergeant Ernest Grundy, die als eerste sneuvelde, maar niet in de strijd; Soldaat. Herbert Millote, de laatste gesneuvelde soldaat (KIA); en, Soldaat Arthur Summers, de laatste Black Watch-soldaat die in Europa sneuvelde.

Opmerkingen:

Ten eerste was Sergeant Grundy in feite het tweede slachtoffer van de Black Watch, maar het eerste was een zelfmoord en er zijn geen details van dat incident opgenomen. Ten tweede waren de eerste Slachtoffers die tijdens het gevecht omkwamen voor het regiment eigenlijk in september 1942, tijdens de noodlottige aanval op Dieppe, waarbij twee officieren en twee OK's werden gedood.

Soldaat Milotte arriveerde op 16 december 1944 in Normandië en sloot zich op 31 december aan bij de Black Watch, toen ze ten zuiden van Nijmegen waren ingegraven.

Volgens het oorlogsdagboek was die oudejaarsavond "alles stil en reed de maan hoog aan een wolkenloze hemel".  Jack Niven kwam kort hierna bij het regiment.

De opmars van de Black Watch door Nederland verliep in een bijna halsbrekend tempo, en de Zoon van Jack Niven had met veteranen gesproken over hoe snel ze vooruitgingen.

In april 1945 vocht het regiment zich dus een weg naar het noorden door Midden-Nederland naar Groningen en via het Hochwald naar Duitsland.

Op 29 april bevond het regiment zich in het gebied van Hude, Duitsland en om 08.00 uur vertrok het regiment als onderdeel van een operatie genaamd 'Stutz' en, ondanks dat sommige elementen op zware tegenstand stuitten, bereikten ze hun doel om 13.17 uur.

Soldaat Herbert Milotte was de enige Black Watch-soldaat die op die dag sneuvelde, minder dan twee weken voor zijn 24e verjaardag.

Er zijn geen details over hoe hij stierf.

Soldaat  Milotte werd aanvankelijk begraven in een tijdelijk graf "in yd" voor een laag rieten huis aan de oostkant van rd 496997 Sheet 2916 DUITSLAND – Noord Westen van Delmenhorst". 

Hij zou ergens in 1946 zijn opgegraven en herbegraven op de begraafplaats Holten in Nederland.

Maar Soldaat Milotte was dan wel het laatste slachtoffer die tijdens de strijd omkwam, maar niet het laatste dodelijke slachtoffer.

Soldaat Arthur Summers werd op 30 april in dienst genomen bij de Black Watch, toen de vijandelijkheden in wezen voorbij waren.

Op 12 mei meldden getuigen dat ze de actie van een pistool hoorden dat werd gebruikt en vervolgens een enkel geweerschot uit een tent en toen ze naar binnen renden, vonden ze Soldaat Summers op zijn bed, stervende.

Een onderzoekscommissie oordeelde dat Soldaat Summers  in het bezit was van een Duits P35-pistool, ondanks het feit dat hij het niet leek te hebben tijdens een complete kit-inspectie voor dergelijke gesmokkelde wapens op 11 mei.

Het Hof oordeelde dat Soldaat Summers verantwoordelijk was voor zijn eigen dood en niemand anders werd verantwoordelijk gehouden.

Onder zijn persoonlijke bezittingen bevonden zich "2 nazi-armbanden, 1 paar nazi-kraaglipjes, 15 verschillende nazi-medailles, 4 nazi-medaillelinten".

Na honderden van deze records te hebben doorgenomen, is dit een van de zeldzame soldaten die dergelijke souvenirs had en het kan een weerspiegeling zijn van zijn gebrek aan gevechtservaring.

Soldaat Arthur Summers was 19 toen hij stierf en werd aanvankelijk begraven op een burgerbegraafplaats in Stallham, Duitsland.

Op een gegeven moment, vermoedelijk in 1946, werd zijn lichaam opgegraven en werd hij herbegraven op de Canadese militaire begraafplaats in Holten, Holland.